Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

farris N N

  • 1 farris

    far, farris, n. [akin with frico, q. v.], a sort of grain, spelt, Gr. zea, Triticum spelta, Linn.
    I.
    Prop., the earliest food of the Romans, both roasted and ground into meal, Cato, R. R. 2, 4; Varr. R. R. 1, 63; 1, 2, 6; Col. 2, 6, 3; Plin. 18, 8, 19, § 81 sqq.; 18, 30, 72, § 298; Liv. 4, 15, 6; Ov. M. 5, 131 al.:

    adoreum, i. q. far,

    Varr. R. R. 1, 9, 4.— In plur., freq. for corn in general, grain:

    flava farra,

    Verg. G. 1, 73 (opp. legumen); id. ib. 101; 219; Ov. F. 1, 693; 2, 519 al.—
    II.
    Transf., coarse meal, grits, Fragm. XII. Tab. ap. Gell. 20, 1, 45; Cato, R. R. 143 fin.; Varr. R. R. 3, 14, 5; Col. 8, 11, 14; Pall. 1, 28; Hor. S. 1, 5, 69; 2, 8, 87 al.:

    pium, i. e. mola salsa,

    id. C. 3, 23, 20; Tib. 3, 4, 10; cf.:

    salsa farra,

    Ov. F. 3, 284;

    used in nuptials,

    Serv. Verg. G. 1, 31; Arn. 4, 140:

    far caninum,

    coarse bread for dogs, Juv. 5, 11.

    Lewis & Short latin dictionary > farris

  • 2 farris

    subst. (næringsmidler) vichy water

    Norsk-engelsk ordbok > farris

  • 3 far

    spelt, grain, meal.

    Latin-English dictionary of medieval > far

  • 4 fār

        fār farris, n    [1 FER-], a sort of grain, spelt (roasted and ground), L.— Corn, grain: flava farra, V.— Coarse meal, grits: olus ac far, H.: Mollivit Penates Farre pio, sacrificial meal, H., V., Tb.: torrida cum micā farra, O.— Bread: non sine farre, H.: una Farris libra, H.: caninum, coarse bread for dogs, Iu.
    * * *
    husked wheat; grain, spelt; coarse meal, grits; sacrificial meal; dog's bread

    Latin-English dictionary > fār

  • 5 Adoreus

    1.
    ădōrĕus, a, um, adj. [ador], pertaining to spelt, consisting of spelt.
    I.
    Adj.:

    far adoreum = ador,

    Cato, R. R. 83; Varr. R. R. 1, 9, 4; Col. 11, 2, 74 sq.:

    semen,

    Cato, R. R. 34; Col. 2, 6, 1:

    liba,

    Verg. A. 7, 109:

    bellaria,

    Stat. S. 1, 6, 10.—
    II.
    Subst.
    A.
    ădōrĕa (adoria, Paul. ex Fest. p. 3 Müll.; see below), ae, f. (sc. donatio), a reward of valor (in early ages this usually consisted of grain); hence, trop., glory, fame, renown:

    gloriam denique ipsam a farris honore adoream appellabant,

    Plin. 18, 3, 3, § 14; id. 8, 9, 19, § 83:

    praedā agroque adoreāque affecit populares suos,

    Plaut. Am. 1, 1, 38: pulcher fugatis Ille dies Latio tenebris, Qui primus almā risit adoreā, in lordly honor, viz. by the defeat of Hasdrubal, Hor. C. 4, 4, 41. (Festus gives another explanation for the signif. honor, renown, etc.:

    adoriam laudem sive gloriam dicebant, quia gloriosum eum putabant esse, qui farris copia abundaret,

    Fest. p. 3 Müll.). —
    B.
    ădōrĕum. i, n. (sc. far), i. q. ador, spelt, Col. 2, 8, 5.
    2.

    Lewis & Short latin dictionary > Adoreus

  • 6 adoreus

    1.
    ădōrĕus, a, um, adj. [ador], pertaining to spelt, consisting of spelt.
    I.
    Adj.:

    far adoreum = ador,

    Cato, R. R. 83; Varr. R. R. 1, 9, 4; Col. 11, 2, 74 sq.:

    semen,

    Cato, R. R. 34; Col. 2, 6, 1:

    liba,

    Verg. A. 7, 109:

    bellaria,

    Stat. S. 1, 6, 10.—
    II.
    Subst.
    A.
    ădōrĕa (adoria, Paul. ex Fest. p. 3 Müll.; see below), ae, f. (sc. donatio), a reward of valor (in early ages this usually consisted of grain); hence, trop., glory, fame, renown:

    gloriam denique ipsam a farris honore adoream appellabant,

    Plin. 18, 3, 3, § 14; id. 8, 9, 19, § 83:

    praedā agroque adoreāque affecit populares suos,

    Plaut. Am. 1, 1, 38: pulcher fugatis Ille dies Latio tenebris, Qui primus almā risit adoreā, in lordly honor, viz. by the defeat of Hasdrubal, Hor. C. 4, 4, 41. (Festus gives another explanation for the signif. honor, renown, etc.:

    adoriam laudem sive gloriam dicebant, quia gloriosum eum putabant esse, qui farris copia abundaret,

    Fest. p. 3 Müll.). —
    B.
    ădōrĕum. i, n. (sc. far), i. q. ador, spelt, Col. 2, 8, 5.
    2.

    Lewis & Short latin dictionary > adoreus

  • 7 bi-lībra

        bi-lībra ae, f    two pounds: bilibris farris emisse, for two pounds of corn each, L.

    Latin-English dictionary > bi-lībra

  • 8 lībra

        lībra ae, f    [CLI-], a balance, pair of scales: altera librae lanx: librā et aere, by scale and baiance, i. e. in due form, L.: quod quis librā mercatur et aere, H.: sine librā atque tabulis, i. e. without legal formalities.—Libra, the Balance (a consteilation), V., H., O.— A plummet, level: ad libram fecerat turrīs, by the level, i. e. of equal height, Cs. —As a weight, a pound, Roman pound: corona aurea libra pondo, L.: una Farris, H.
    * * *
    scales, balance; level; Roman pound, 12 unciae/ounces; (3/4 pound avoirdupois)

    Latin-English dictionary > lībra

  • 9 populō

        populō āvī, ātus, āre    [SCAL-], to lay waste, ravage, plunder, pillage, spoil: litora vestra Vi, V.: Penates, V.: arva, H.: urbem deūm irā morbo, L.— To destroy, ruin, spoil: populat ingentem farris acervum Curculio, V.: capillos, O.: populata tempora raptis Auribus, mutilated, V.: populatus hamus, robbed of the bait, O.
    * * *
    populare, populavi, populatus V TRANS
    ravage, devastate, lay waste; plunder; despoil, strip

    Latin-English dictionary > populō

  • 10 re-pōnō

        re-pōnō posuī, positus    (repostus, V., H.), ere, to put back, set back, replace, restore: suo quemque loco lapidem: omnem humum, earth (from a pit), V.: pecuniam duplam in thensauros, restore, L.: in cubitum se, lean again (at table), H.: columnas: nos in sceptra, reinstate, V.: donata, H.: flammis ambesa reponunt Robora navigiis, restore, V.: plena Pocula, i. e. keep filling, V.: vina mensis, set again (for a second course), V.: Altius ingreditur, et mollia crura reponit, i. e. sets down alternately, V.—To lay back, lay out, stretch out: membra (mortui) toro, V.: membra stratis, V.— To lay aside, put away, lay up, store, keep, preserve, reserve: fructūs: formicae farris acervum tecto reponunt, V.: Caecubum ad festas dapes, H.: (gratia) sequitur tellure repostos, buried, V.: pias laetis animas Sedibus, H.—To lay aside, lay down, lay by, put away: arma omnia, Cs.: feretro reposto, V.: Telas, O.: iam falcem arbusta reponunt, i. e. do not need, V.—To lay, place, put, set: grues in tergo praevolantium colla reponunt: colla in plumis, O.: litteras in gremio, L.: ligna super foco, H.—To place instead, make compensation: Catulo, make amends: meas epistulas delere, ut reponas tuas: Aristophanem pro Eupoli: praeclarum diem illis, Verria ut agerent.—Fig., to put back, replace, restore, renew, repeat: Nec virtus, cum semel excidit, Curat reponi deterioribus, H.: Achillem, to reproduce (as an epic hero), H.— To repay, requite, return: tibi idem: Semper ego auditor tantum? nunquamne reponam? retaliate, Iu.—To lay up, store, keep: manet altā mente repostum Iudicium Paridis, V.: odium, Ta.—In thought, to place, count, reckon, class: in vestrā mansuetudine causam totam: spem omnem in virtute, Cs.: in caritate civium nihil spei, L.: plus in duce quam in exercitu, Ta.: alquos in deorum coetu, count among: Catulum in clarissimorum hominum numero: homines morte deletos in deos.

    Latin-English dictionary > re-pōnō

  • 11 satis

        satis adj. (for comp. see satius), n indecl.    [2 SA-].—Only nom. and acc, enough, sufficient, satisfactory, ample, adequate: cui satis una Farris libra foret, H.: Duo talenta pro re nostrā ego esse decrevi satis, T.: si ad arcendum Italiā Poenum consul satis esset, L.: animo istuc satis est, auribus non satis: qui non sentirent, quid esset satis: avidior, quam satis est, gloriae: poenas dedit usque superque Quam satis est, H.: ut ea modo exercitui satis superque foret, S.: satis una excidia, V.: satis erat respondere ‘magnas’; ‘ingentīs,’ inquit: nunc libertatem repeti satis est, L.: Fabio satis visum, ut ovans urbem iniret, L.: vos satis habebitis animam retinere, will be content, S.: si non satis habet avaritiam explere, is not satisfied: non satis habitum est quaeri quid... verum etiam, etc., it was not thought sufficient: ut Lacedaemonii satis haberent, si salvi esse possent, were content, N.: senatus censuit satis habendum, quod praetor ius iurandum polliceretur, must be accepted as satisfactory, L.—As subst n., enough, a sufficiency: satis superque dictum est: Satis mihi id habeam supplici, T.: ea amicitia non satis habet firmitatis: satis est tibi in te praesidi: Iam satis terris nivis misit pater, H.: satis superque esse sibi suarum cuique rerum.—In law, satisfaction, security, guaranty, in phrases with do (less correctly as one word, satisdo) and accipio: quibus a me verbis satis accipiet, isdem ipse satis det, in the same form in which he takes security from me, let him give it: iudicatum solvi satis daturos esse dicebant, for the payment of the judgment: de satis dando vero te rogo... tu ut satis des, give bonds. —As adv., enough, sufficiently, adequately, amply, fully: ego istuc satis scio, T.: satis esse arbitror demonstratum: Satis superque me benignitas tua ditavit, H.: pugnatur acriter, agitur tamen satis, i. e. it goes on satisfactorily: existimasti satis cautum tibi ad defensionem fore, si, etc., that you would have secured your defence well enough: mulier satis locuples: satis superque humilis est, qui, etc., L.: Satis scite, T.: satis opportune accidisse, Cs.— Enough, just, tolerably, moderately, somewhat: Sy. (mulier) formā luculentā. Ch. sic satis, T.: satis litteratus: satis bene pascere, pretty well ; see also satisdato, satis facio.
    * * *
    I
    enough, adequately; sufficiently; well enough, quite; fairly, pretty
    II
    enough, adequate, sufficient; satisfactory

    Latin-English dictionary > satis

  • 12 seges

        seges etis, f     a cornfield: in segetem sunt datae fruges: segetes fecundae: cohortes frumentatum in proximas segetes mittit, Cs.: Illa seges votis respondet avari, quae, etc., V.—The standing corn, growing corn, crop: laetas esse segetes, etc.: culto stat seges alta solo, O.: Quid faciat laetas segetes, V.: seges farris matura messi, L.: lini et avenae, V.—A crop, thicket, forest, multitude: clipeata virorum, O.: ferrea Telorum, V.—Fig., a field, ground, soil: ubi prima paretur Arboribus seges, V.: quid odisset Clodium Milo segetem ac materiem suae gloriae?—A crop, fruit, produce, result, profit: Uberius nulli provenit ista seges, O.: Quae tamen inde seges, Iu.
    * * *
    grain field; crop

    Latin-English dictionary > seges

  • 13 braich

    malt, so Irish, Early Irish mraich, Welsh, Cornish brag, Breton bragezi, germinate, Gaulish brace (Plin.), genus farris: *mraki; Lithuanian mèrkti, macerate, márka, flax-hole for steeping; Latin marcere, fade, marcidus, decayed, rotten. From Welsh bragod, comes English bragget.

    Etymological dictionary of the Gaelic language > braich

  • 14 acervus

    ăcervus, i, m. [v. 2. acer], a multitude of objects of the same kind, rising in a heap.
    I.
    Prop.
    A.
    A heap considered as a body:

    frumenti,

    Plaut. Ps. 1, 2, 55; cf. id. Cas. 1, 1, 38; Att. ap. Non. 192, 3:

    altus,

    Lucr. 3, 198; 1, 775:

    ut acervus ex sui generis granis, sic beata vita ex sui similibus partibus effici debeat,

    Cic. Tusc. 5, 15:

    acervi corporum,

    id. Cat. 3, 10:

    pecuniae,

    id. Agr. 2, 22:

    tritici,

    id. Ac. 2, 29:

    farris,

    Verg. G. 1, 185; thus Ovid calls Chaos: caecus acervus, M. 1, 24.—
    B.
    A heap considered as a multitude (cf. Germ. Haufen and Eng. colloq. heap):

    aeris et auri,

    Hor. Ep. 1, 2, 47.—
    II.
    Fig.
    A.
    In gen., a multitude:

    facinorum,

    Cic. Sull. 27:

    officiorum negotiorumque,

    Plin. 36, 5, 4, § 27: praeceptorum, Ov. Rem. Am. 424 al.—
    B.
    Esp., in dialectics, t. t., a sophism formed by accumulation, Gr. sôreitês, Cic. Ac. 2, 16, 49; Hor. Ep. 2, 1, 47; cf. acervalis.

    Lewis & Short latin dictionary > acervus

  • 15 ador

    ădor, ŏris and ōris, n. [cf. 1. edo, edomai, Engl. to eat, Goth. ita, Sanscr. admi; and Ang.-Sax. ata = Engl. oat, and Sanscr. annam (for adnam) = food, corn], a kind of grain, spelt, Triticum spelta, Linn. (acc. to Paul. ex Fest.:

    Ador farris genus, edor quondam appellatum ab edendo, vel quod aduratur, ut fiat tostum, unde in sacrificio mola salsa officitur, p. 3 Müll.: Ador frumenti genus, quod epulis et immolationibus sacris pium putatur, unde et adorare, propitiare religiones, potest dictum videri,

    Non. 52, 20):

    cum pater ipse domus palea porrectus in horna Esset ador loliumque,

    Hor. S. 2, 6, 89: adŏris de polline, Aus. Mon. de Cibis, p. 238; Gannius ap. Prisc. p. 700:

    satos adŏris stravisse,

    id. ib.:

    ardor adōris,

    id. ib. (Ador is often indeclinable, acc. to Prisc. p. 785, 100 P.)

    Lewis & Short latin dictionary > ador

  • 16 bilibra

    bĭlībra. ae, f. [bis-libra], two pounds:

    bilibrae farris,

    Liv. 4, 15, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > bilibra

  • 17 dies

    dĭes (dīes, Liv. Andron. Fragm. Odys. 7), ēi ([etilde]ī, Verg. A. 4, 156; Hor. S. 1, 8, 35 et saep.;

    dissyl.: di-ei,

    Ter. Eun. 4, 7, 31; also gen. dies, die, and dii—dies, as in acies, facies, pernicies, etc., Enn. ap. Gell. 9, 14; Ann. v. 401 Vahl.; Cic. Sest. 12, 28 ap. Gell. l. l.:

    die,

    Prisc. p. 780 P.; even in Verg. G. 1, 208, where Gellius reads dies, v. Wagner ad loc., nearly all MSS. have die; cf. Rib. and Forbig. ad loc.; so,

    die,

    Plaut. Ps. 4, 7, 59; id. Capt. 4, 2, 20; Caes. B. G. 7, 11, 5; id. B. C. 1, 14, 3; 3, 76, 2; Just. 2, 11, 17; cf. Oud. ad B. G. 2, 23, 1. Die appears to be certain in Sall. J. 52, 3; 97, 3. Also in Cic. Sest. 12, 28, Gellius reads dies, where our MSS., except the Cod. Lamb., have diei;

    perh. those words do not belong to Cicero himself. Form dii,

    Verg. A. 1, 636, Rib. and Forbig. after Serv. and Gell. l. l.— Dat., diēī, saep. die, Plaut. Am. 1, 1, 120, acc. to Serv. Verg. G. 1, 208; Plaut. Am. 1, 3, 48; id. Capt. 3, 1, 4; id. Trin. 4, 2, 1;

    once dii,

    id. Merc. 1, Prol. 13; cf. Roby, Gram. 1, 121 sq.); m. (in sing. sometimes f., esp. in the signif. no. I. B. 1.) [root Sanscr. dī, gleam: dinas, day; Gr. dios, heavenly; cf. Lat. Jovis (Diovis), Diana, deus, dīvus, etc. Old form, dius (for divus); cf.: nudius, diu, etc. The word also appears in composition in many particles, as pridem, hodie, diu, etc., v. Corss. Auspr. 2, 855 sq.], a day (cf.: tempus, tempestas, aetas, aevum, spatium, intervallum).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen., the civil day of twenty-four hours.
    (α).
    Masc.:

    dies primus est veris in Aquario... dies tertius... dies civiles nostros, etc.,

    Varr. R. R. 1, 28, 1; cf. Plin. 2, 77, 79, § 188; Macr. S. 1, 3; Gell. 3, 2: REBVS IVRE IVDICATIS TRIGINTA DIES IVSTI SVNTO, XII. Tab. ap. Gell. 20, 1, 45; and 15, 13 fin.; for which;

    per dies continuos XXX., etc.,

    Gai. Inst. 3, 78: multa dies in bello conficit unus, Enn. ap. Macr. S. 6, 2 (Ann. v. 297 ed. Vahl.); cf.:

    non uno absolvam die,

    Plaut. Capt. 3, 5, 73:

    hic dies,

    id. Aul. 4, 9, 11:

    hic ille est dies,

    id. Capt. 3, 3, 3:

    ante hunc diem,

    id. ib. 3, 4, 101:

    illo die impransus fui,

    id. Am. 1, 1, 98; cf.:

    eo die,

    Caes. B. G. 1, 22 fin.; 2, 6; 2, 32 fin.; 4, 11, 4; 5, 15 fin. et saep.:

    postero die,

    id. ib. 1, 15, 1; 3, 6, 3 et saep.; Cic. Verr. 2, 2, 17; Sall. J. 29, 5; 38, 9 et saep.:

    in posterum diem,

    Caes. B. G. 7, 41 fin.; id. B. C. 1, 65 fin. et saep.:

    diem scito esse nullum, quo die non dicam pro reo,

    Cic. Q. Fr. 3, 3:

    domi sedet totos dies,

    Plaut. Aul. 1, 1, 34:

    paucos dies ibi morati,

    Caes. B. G. 7, 5, 4:

    dies continuos XXX. sub bruma esse noctem,

    id. ib. 5, 13, 3:

    hosce aliquot dies,

    Ter. Heaut. 4, 5, 4; cf. id. Eun. 1, 2, 71 et saep.:

    festo die si quid prodegeris,

    Plaut. Aul. 2, 8, 10; so,

    festus,

    id. Cas. 1, 49; id. Poen. 3, 5, 13; 4, 2, 26 et saep.—
    (β).
    Fem. (freq. in poetry metri gratiā; rare in prose), postrema, Enn. ap. Gell. 9, 14:

    omnia ademit Una dies,

    Lucr. 3, 912; cf. id. 3, 921; 5, 96 and 998: homines, qui ex media nocte ad proximam mediam noctem in his horis XXIV. nati sunt, una die nati dicuntur, Varr. ap. Gell. 3, 2, 2 (uno die, Macr. S. 1, 3):

    quibus effectis armatisque diebus XXX., a qua die materia caesa est,

    Caes. B. C. 1, 36 fin.:

    Varronem profiteri, se altera die ad colloquium venturum,

    id. ib. 3, 19, 4 (for which, shortly before: quo cum esset postero die ventum); cf.:

    postera die,

    Sall. J. 68, 2 (for which, in the same author, more freq.:

    postero die): pulchra,

    Hor. Od. 1, 36, 10:

    suprema,

    id. ib. 1, 13, 20:

    atra,

    Verg. A. 6, 429:

    tarda,

    Ov. M. 15, 868 et saep.—(But Caes. B. C. 3, 26, 1; 3, 37, 1, read altero, tertio.)—
    b.
    Connections:

    postridie ejus diei, a favorite expression of Caesar,

    Caes. B. G. 1, 23, 1: 1, 47, 2; 1, 48, 2 et saep., v. postridie;

    and cf.: post diem tertium ejus diei,

    Cic. Att. 3, 7; Sulpic. ap. Cic. Fam. 4, 12, 2; Liv. 27, 35:

    diem ex die exspectabam,

    from day to day, id. ib. 7, 26 fin.; cf.:

    diem ex die ducere,

    Caes. B. G. 1, 16, 5; for which also: diem de die prospectans, Liv. 5, 48; and: diem de die differre, id. 25, 25: LIBRAS FARRIS ENDO DIES DATO, for every day, day by day, daily, XII. Tab. ap. Gell. 20, 1, 45; cf.:

    affatim est hominum, in dies qui singulas escas edunt,

    Plaut. Men. 3, 1, 10; so,

    in dies,

    every day, Cic. Top. 16, 62; Caes. B. G. 3, 23, 7; 5, 58, 1; 7, 30, 4; Vell. 2, 52, 2; Liv. 21, 11 Drak.; 34, 11 al.; less freq. in sing.:

    nihil usquam sui videt: in diem rapto vivit,

    Liv. 22, 39; cf.:

    mutabilibus in diem causis (opp. natura perpetua),

    id. 31, 29 (in another signif. v. the foll., no. II. A. 3); and: cui licet in diem ( = singulis diebus, daily) dixisse Vixi, etc., Hor. Od. 3, 29, 42. And still more rarely: ad diem, Treb. Gallien. 17; Vop. Firm. 4:

    ante diem, v. ante.—Die = quotidie or in diem,

    daily, Verg. E. 2, 42; 3, 34:

    quos mille die victor sub Tartara misi,

    id. A. 11, 397:

    paucissimos die composuisse versus,

    Quint. 10, 3, 8:

    saepius die,

    Plin. 15, 6, 6, § 22: die crastini, noni, pristini, quinti, for die crastino, nono, etc., v. h. vv. crastinus, nonus, etc.; and cf. Gell. 10, 24; Macr. S. 1, 4.—
    B.
    In partic.
    1.
    A set day, appointed time, term in the widest sense of the word (for appearing before court, in the army, making a payment, etc.).
    (α).
    Masc.: MORBVS SONTICVS... STATVS DIES CVM HOSTE... QVID HORVM FVIT VNVM IVDICI ARBITROVE REOVE DIES DIFFISVS ESTO, XII. Tab. ap. Cic. Off. 1, 12; Fest. p. 273, 26 Müll.; for which: STATVS CONDICTVSVE DIES CVM HOSTE, acc. to Cincius ap. Gell. 16, 4, 4;

    and with comic reference to the words of this law,

    Plaut. Curc. 1, 1, 5 (found also in Macr. S. 1, 16);

    and freq.: status dies,

    Plin. Ep. 9, 39, 1; Suet. Claud. 1; Flor. 1, 13, 16 et saep.:

    hic nuptiis dictus est dies,

    Ter. And. 1, 1, 75; cf.:

    dies colloquio dictus est ex eo die quintus,

    Caes. B. G. 1, 42, 4; so,

    dictus,

    id. ib. 5, 27, 5:

    iis certum diem conveniendi dicit,

    id. ib. 5, 57, 2:

    die certo,

    Sall. J. 79, 4; cf.

    constituto,

    id. ib. 13 fin.:

    decretus colloquio,

    id. ib. 113, 3:

    praestitutus,

    Liv. 3, 22:

    praefinitus,

    Plin. 35, 10, 36, § 109; Gell. 16, 4, 3:

    ascriptus,

    Phaedr. 4, 11, 8 et saep.:

    quoniam advesperascit, dabis diem nobis aliquem, ut contra ista dicamus,

    Cic. N. D. 3, 40; Caes. B. G. 1, 16, 5; id. B. C. 1, 11, 2; Sall. J. 109, 3; Liv. 35, 35 et saep.:

    dies ater,

    an unlucky day, Sen. Vit. Beat. 25.—
    (β).
    Fem. (so commonly in this sense in class. prose, but only in sing., v. Mützell ad Curt. 3, 1, 8):

    ut quasi dies si dicta sit,

    Plaut. As. 5, 1, 11; so,

    dicta,

    Cic. Fam. 16, 10 fin.; cf.:

    edicta ad conveniendum,

    Liv. 41, 10 fin.:

    praestituta,

    Plaut. Ps. 1, 3, 140; 2, 2, 28; Ter. Ph. 3, 2, 38; Cic. Verr. 2, 3, 14 fin.; id. Vatin. 15, 37; id. Tusc. 1, 39; Liv. 45, 11 et saep.; cf.

    constituta,

    Cic. Caecin. 11, 32; Caes. B. G. 1, 4, 2; 1, 8, 3: certa eius rei constituta, id. B. C. 3, 33, 1:

    pacta et constituta,

    Cic. Cat. 1, 9, 24:

    statuta,

    Liv. 31, 29:

    stata,

    id. 27, 23 fin.:

    certa,

    Caes. B. G. 1, 30, 4, 5, 1, 8; id. B. C. 1, 2, 6; Nep. Chabr. 3 et saep.:

    annua,

    Cic. Fam. 7, 23; id. Att. 12, 3 fin.; cf.

    longa,

    Plaut. Ep. 4, 1, 18:

    die caecā emere, oculatā vendere,

    i. e. to buy on credit and sell for cash, id. Ps. 1, 3, 67, v. caecus, no. II. B.:

    haec dies summa hodie est, mea amica sitne libera, an, etc.,

    id. Pers. 1, 1, 34:

    puto fore istam etiam a praecone diem,

    Cic. Att. 13, 3:

    ubi ea dies venit (preceded by tempore ejus rei constituto),

    Caes. B. G. 7, 3:

    praeterita die, qua suorum auxilia exspectaverant,

    id. ib. 7, 77, 1; cf. id. ib. 6, 33, 4:

    esse in lege, quam ad diem proscriptiones fiant,

    Cic. Rosc. Am. 44, 128 et saep.—
    (γ).
    Both genders together:

    diem dicunt, qua die ad ripam Rhodani omnes conveniant: is dies erat a. d. V. Kal. Apr., etc.,

    Caes. B. G. 1, 6 fin.; Cic. Att. 2, 11; id. Q. Fr. 3, 1, 3; Liv. 34, 35 al.—
    b.
    Hence: dicere diem alicui, to impeach, lay an accusation against:

    diem mihi, credo, dixerat,

    Cic. Mil. 14, 36:

    Domitium Silano diem dixisse scimus,

    id. Div. in Caec. 20, 67.—
    2.
    A natural day, a day, as opp. to night: ut vel, quia est aliquid, aliud non sit, ut Dies est, nox non est; vel, quia est aliquid, et aliud sit: Sol est super terram, dies est, Quint. 5, 8, 7: pro di immortales, quis hic illuxit dies, Cic. Fragm. ap. Quint. 9, 4, 76:

    credibile non est, quantum scribam die, quin etiam noctibus,

    in the daytime, id. Att. 13, 26:

    negat ullum esse cibum tam gravem, quin is die et nocte concoquatur,

    in a single day and night, id. N. D. 2, 9, 24; cf.

    in this signif.: die ac nocte,

    Plin. 29, 6, 36, § 113:

    nocte et die,

    Liv. 25, 39;

    and simply die,

    Hor. S. 2, 1, 4; Quint. 10, 3, 8; cf.

    also: currus rogat ille paternos, Inque diem alipedum jus et moderamen equorum,

    Ov. M. 2, 48; and, connected with nox:

    (Themistocles) diem noctemque procul ab insula in salo navem tenuit in ancoris,

    Nep. Them. 8 fin.; cf. Cic. Div. 2, 27, 59; Liv. 22, 1 fin. —But more freq.: diem noctemque, like our day and night, i. q. without ceasing, uninterruptedly; Caes. B. G. 7, 77, 11; 7, 42 fin.; id. B. C. 1, 62;

    for which less freq.: diem et noctem,

    Hirt. B. Hisp. 38, 1;

    diem ac noctem,

    Liv. 27, 4 and 45:

    noctemque diemque,

    Verg. A. 8, 94; cf. Quint. 9, 4, 23:

    continuate nocte ac die itinere,

    Caes. B. C. 3, 11, 1; 3, 36, 8; and in plur.:

    dies noctesque,

    Plaut. Rud. 2, 3, 49; Ter. Eun. 1, 2, 113; Cic. Att. 7, 9 fin.; Nep. Dat. 4, 4 et saep.; also, reversing the order: noctesque diesque, Enn. ap. Cic. de Sen. 1, 1 (Ann. v. 338 ed. Vahl.); Hor. S. 1, 1, 76:

    noctesque et dies,

    Ter. And. 4, 1, 52; id. Eun. 5, 8, 49:

    noctes atque dies,

    Lucr. 2, 12; 3, 62; Cic. Fin. 1, 16, 51; Verg. A. 6, 127 al.:

    noctes diesque,

    id. ib. 9, 488:

    noctes ac dies,

    Cic. Arch. 11, 29:

    noctes et dies,

    id. Brut. 90, 308; id. de Or. 1, 61, 260; id. Tusc. 5, 25 and 39; Ter. Eun. 5, 8, 49; cf.

    also: neque noctem neque diem intermittit,

    Caes. B. G. 5, 38:

    Galli dies... sic observant, ut noctem dies subsequatur,

    id. ib. 6, 18, 2 Herz ad loc. So, too, in gen.:

    qui nocte dieque frequentat Limina,

    Mart. 10, 58, 11:

    cum die,

    at break of day, Ov. M. 13, 677:

    orto die ( = orta luce),

    Tac. A. 1, 20; 1, 68; id. H. 2, 21:

    ante diem ( = ante lucem),

    Hor. Ep. 1, 2, 35:

    dies fit, late Lat. for lucescit,

    Vulg. Luc. 22, 66: de die, in open day, broad day; v. de.—
    3.
    Dies alicujus (like the Heb. ; v. Gesen. Lex. s. h. v.).
    a.
    I. q. dies natalis, a birthday:

    diem meum scis esse III. Non. Jan. Aderis igitur,

    Cic. Att. 13, 42, 2; cf.

    in full: natali die tuo,

    id. ib. 9, 5 al. So the anniversary day of the foundation of a city is, dies natalis urbis, Cic. Div. 2, 47, 98.—
    b.
    I. q. dies mortis, dying-day:

    quandocumque fatalis et meus dies veniet statuarque tumulo,

    Tac. Or. 13 fin. Called, also: supremus dies. Suet. Aug. 99; id. Tib. 67; cf.:

    supremus vitae dies,

    Cic. de Sen. 21, 78; Suet. Aug. 61. Hence:

    diem suum obire,

    to die, Sulp. in Cic. Fam. 4, 12, 2;

    and in the same sense: obire diem supremum,

    Nep. Milt. 7 fin.; id. Dion. 2 fin.; Suet. Claud. 1:

    exigere diem supremum,

    Tac. A. 3, 16:

    explere supremum diem,

    id. ib. 1, 6; 3, 76;

    and simply: obire diem,

    Plin. 2, 109, 112, § 248; Suet. Tib. 4; id. Vesp. 1; id. Gr. 3; cf.

    also: fungi diem,

    Just. 19, 1, 1.—
    c.
    I. q. dies febris, fever-day: etsi Non. Mart., [p. 574] die tuo, ut opinor, exspectabam epistolam a te longiorem, Cic. Att. 9, 2 init.; 7, 8, 2 al.
    II.
    Transf.
    A.
    In gen. (from no. I. A.).
    1.
    A day, for that which is done in it (cf. the Hebr., the Gr. eleutheron êmar, etc.):

    is dies honestissimus nobis fuerat in senatu,

    Cic. Fam. 1, 2, 3:

    non tam dirus ille dies Sullanus C. Mario,

    id. Att. 10, 8, 7:

    equites Romanos daturos illius diei poenas,

    id. Sest. 12, 28:

    hic dies et Romanis refecit animos et Persea perculit,

    Liv. 42, 67 Drak.; cf. id. 9, 39 fin.; Vell. 2, 35 Ruhnk.; 2, 86; Just. 9, 3 fin.; Flor. 2, 6, 58 Duker.:

    imponite quinquaginta annis magnum diem,

    Tac. Agr. 34:

    quid pulchrius hac consuetudine excutiendi totum diem?... totum diem mecum scrutor, facta ac dicta mea remetior, etc., Sen. de Ira, 3, 36: dies Alliensis, i. q. pugna Alliensis,

    Liv. 6, 1; Suet. Vit. 11:

    Cannensis,

    Flor. 4, 12, 35 al. And so even of one's state of mind on any particular day:

    qualem diem Tiberius induisset,

    what humor, temper, Tac. A. 6, 20. —
    2.
    A day's journey:

    hanc regionem, dierum plus triginta in longitudinem, decem inter duo maria in latitudinem patentem,

    Liv. 38, 59; Just. 36, 2, 14 al.—
    3.
    In gen. (like, hêmera, and our day, for) time, space of time, period:

    diem tempusque forsitan ipsum leniturum iras,

    Liv. 2, 45;

    so with tempus,

    id. 22, 39; 42, 50: amorem intercapedine ipse lenivit dies, Turp. ap. Non. 522, 7;

    so in the masc. gender: longus,

    Stat. Th. 1, 638; Luc. 3, 139;

    but also longa,

    Plaut. Epid. 4, 1, 18; Plin. Ep. 8, 5 fin.; cf.

    perexigua,

    a brief respite, Cic. Verr. 1, 2 fin.:

    nulla,

    Ov. M. 4, 372 al.:

    ex ea die ad hanc diem quae fecisti, in judicium voco,

    Cic. Verr. 2, 1, 12 fin.:

    ut infringatur hominum improbitas ipsa die, quae debilitat cogitationes, etc.,

    id. Fam. 1, 6; cf. id. ib. 7, 28 fin.; id. Tusc. 3, 22, 53 al.: indutiae inde, non pax facta;

    quarum et dies exierat, et ante diem rebellaverant,

    i. e. the term of the truce, Liv. 4, 30 fin.; 30, 24; 42, 47 fin. (for which: quia tempus indutiarum cum Veienti populo exierat, id. 4, 58).—Prov.:

    dies adimit aegritudinem,

    Ter. Heaut. 3, 1, 13: dies festus, festival-time, festival:—diem festum Dianae per triduum agi, Liv. 25, 23 et saep.:

    die lanam et agnos vendat,

    at the right time, Cato R. R. 150, 2:

    praesens quod fuerat malum, in diem abiit,

    to a future time, Ter. Ph. 5, 2, 16; so in diem, opp. statim, Q. Cic. Pet. cons. 12, 48;

    and simply in diem,

    Plaut. Mil. 3, 2, 48; Ter. Eun. 5, 7, 19; Cic. Cael. 24.—Esp. freq. in diem vivere, to live on from day to day, regardless of the future, Cic. de Or. 2, 40, 169; id. Tusc. 5, 11, 33; Plin. Ep. 5, 5, 4 et saep; cf. the equivoque with de die, under de.—
    B.
    In partic. (acc. to no. I. B. 2— poet., and in postAug. prose).
    1.
    Light of day, daylight:

    contraque diem radiosque micantes Obliquantem oculos,

    Ov. M. 7, 411; 5, 444; 13, 602:

    multis mensibus non cernitur dies,

    Plin. 33, 4, 21, § 70; Plin. Ep. 6, 20, 6; 9, 36, 2 al.; also of the eyesight, Stat. Th. 1, 237;

    and trop. of the conscience: saeva dies animi scelerumque in pectore Dirae,

    id. ib. 1, 52.—
    2.
    For caelum, the sky, the heavens:

    sub quocumque die, quocumque est sidere mundi,

    Luc. 7, 189; 1, 153:

    incendere diem nubes oriente remotae,

    id. 4, 68; 8, 217; Stat. Th. 1, 201.—Hence, like caelum,
    b.
    The weather:

    totumque per annum Durat aprica dies,

    Val. Fl. 1, 845:

    tranquillus,

    Plin. 2, 45, 44, § 115:

    mitis,

    id. 11, 10, 10, § 20:

    pestilens,

    id. 22, 23, 49, § 104.—
    3.
    The air:

    nigrique volumina fumi Infecere diem,

    Ov. M. 13, 600:

    cupio flatu violare diem,

    Claud. in Ruf. 1, 63.
    III.
    Dies personified.
    A.
    I. q. Sol, opp. Luna, Plaut. Bacch. 2, 3, 21;

    coupled with Mensis and Annus,

    Ov. M. 2, 25.—
    B.
    As fem., the daughter of Chaos, and mother of Heaven and Earth, Hyg. Fab. praef.; of the first Venus, Cic. N. D. 3, 23, 59.

    Lewis & Short latin dictionary > dies

  • 18 far

    far, farris, n. [akin with frico, q. v.], a sort of grain, spelt, Gr. zea, Triticum spelta, Linn.
    I.
    Prop., the earliest food of the Romans, both roasted and ground into meal, Cato, R. R. 2, 4; Varr. R. R. 1, 63; 1, 2, 6; Col. 2, 6, 3; Plin. 18, 8, 19, § 81 sqq.; 18, 30, 72, § 298; Liv. 4, 15, 6; Ov. M. 5, 131 al.:

    adoreum, i. q. far,

    Varr. R. R. 1, 9, 4.— In plur., freq. for corn in general, grain:

    flava farra,

    Verg. G. 1, 73 (opp. legumen); id. ib. 101; 219; Ov. F. 1, 693; 2, 519 al.—
    II.
    Transf., coarse meal, grits, Fragm. XII. Tab. ap. Gell. 20, 1, 45; Cato, R. R. 143 fin.; Varr. R. R. 3, 14, 5; Col. 8, 11, 14; Pall. 1, 28; Hor. S. 1, 5, 69; 2, 8, 87 al.:

    pium, i. e. mola salsa,

    id. C. 3, 23, 20; Tib. 3, 4, 10; cf.:

    salsa farra,

    Ov. F. 3, 284;

    used in nuptials,

    Serv. Verg. G. 1, 31; Arn. 4, 140:

    far caninum,

    coarse bread for dogs, Juv. 5, 11.

    Lewis & Short latin dictionary > far

  • 19 februo

    febrŭo, no perf., ātum, 1, v. a. [februum], to purify, expiate (ante-class.): in eorum sacris liba cum sint facta, inicere solent farris semina ac dicere, se ea februare, id est pura facere, Varr. ap. Non. 114, 22; cf. Varr. L. L. 6, § 13 Müll., and Paul. ex Fest. p. 85, 13 sq. Müll.; v. also februum.

    Lewis & Short latin dictionary > februo

  • 20 Hydria

    hydrĭa, ae, f., = hudria (a water-pot; hence, in gen.), a jug, ewer, urn:

    argenteae,

    Cic. Verr. 2, 2, 19, § 47:

    in hydriam sortes conicere,

    id. ib. 2, 2, 51, §

    127: farris,

    Sulp. Sever. Hist. Sacr. 1, 43. Of the cinerary urns in tombs, Inscr. Orell. 4546 sq.—
    II.
    Hydria, a comedy of Menander, Quint. 11, 3, 91.

    Lewis & Short latin dictionary > Hydria

См. также в других словарях:

  • Farris — This is an Anglicization of the Old Gaelic name O Fearghusa a compound of the Gaelic O (meaning grandson or male descendant ) and the personal name Fergus, composed of the elements fear a man and gus vigour or force. The name is also Anglicized… …   Surnames reference

  • Farris — Infobox lake lake name = Farris image lake = Farrisvannet2.jpg caption lake = Seen from Gopledal vannverk image bathymetry = caption bathymetry = location = Larvik (Vestfold); Siljan, Porsgrunn (Telemark) coords = coord|59|9|59|N|9|52|36|E|region …   Wikipedia

  • Farris Hassan — (born July 30, 1989) is an American who, while a junior at Pine Crest School in Fort Lauderdale, Florida, took an unaccompanied trip to Iraq. He said he was inspired by a personal attachment to the situation in Iraq and an English class having a… …   Wikipedia

  • Farris (disambiguation) — Farris may refer to:* An occupation, see blacksmith * Farris (surname), a surname of people named after the occupation * Lake Farris, near Larvik in Norway * Farris (mineral water), a mineral water named after lake Farris …   Wikipedia

  • Farris Bad — (Ларвик,Норвегия) Категория отеля: 4 звездочный отель Адрес: Fritzøe Brygge 2, 3264 Ларви …   Каталог отелей

  • Farris, Oklahoma — Farris is a small unincorporated community in Atoka County, Oklahoma, United States. It lies east of the county seat of Atoka on Highway 3 near the border of the county. There is a small, K 8 grade school at Farris, but those students who are… …   Wikipedia

  • Farris (mineral water) — Infobox Bottled Water brand = Farris img country = Norway source = King Olav V kilde, Larvik type = sparkling ph = ca = 26 mg = 30 si = cl = 590 c2 = 300 ni = 3.8 k = 16 na = 400 s = 15 tds = 1400 website = http://www.farris.noFarris is a brand… …   Wikipedia

  • Farris Center — The Farris Center is a 6,000 seat multi purpose arena in Conway, Arkansas. It was built in 1972. It is home to the University of Central Arkansas Bears basketball program …   Wikipedia

  • Michael Farris — For the musician, see Mike Farris (musician). Michael P. Farris Born Michael P. Farris August 27, 1951 (1951 08 27) (age 60) Spo …   Wikipedia

  • Christine King Farris — Born Willie Christine King September 11, 1927 (1927 09 11) (age 84) Atlanta,GA Residence Atlanta,GA …   Wikipedia

  • Darren Farris — Singer songwriter Darren Farris. Background information Birth name Darren Farris Born August 2, 1972 …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»